Unijne prawo nie zezwala państwom członkowskim na zakazywanie, ograniczanie i utrudnianie wprowadzania do obrotu GMO, jeśli takie rośliny zostały dopuszczone na szczeblu unijnym.
Chcąc uniknąć negatywnych konsekwencji ze strony Unii Europejskiej Ministerstwo Rolnictwa opracowało ustawę, która zezwala na uprawę roślin transgenicznych. Jednak w projekcie pojawia się fortel, polegający na tym, że samorządy gminne i wojewódzkie mogą same decydować czy na danym terenie będą uprawiane rośliny zmodyfikowane. Będą zatem miały prawo tworzyć „strefy wolne od upraw GMO”, wystarczy, że wydadzą odpowiednią uchwałę. Utrudnienia nie ominą także rolników chcących uprawiać GMO. Będą musieli, m.in. uzyskać zgodę sąsiadów, prowadzić specjalną książkę upraw GMO, a dokumenty przechowywać przez 5 lat.
Projekt ustawy Ministerstwa Środowiska budzi wiele kontrowersji. Nie wiadomo jak ustosunkuje się do niego Komisja Europejska, która już raz nie zezwoliła na podobną próbę ominięcia zakazu podjętą przez rząd austriacki.
Zwolennicy GMO (naukowcy, eksperci, środowisko biotechnologów) przekonują o pozytywnych aspektach płynących ze stosowania nowych technologii. Rośliny genetycznie zmodyfikowane gwarantują wyższe plony, zachowują odporność na szkodniki, ograniczają zużycie nawozów oraz środków ochrony roślin. Naukowcy zapewniają, że nie udowodniono szkodliwego wpływu GMO na organizmy żywe, otoczenie ani środowisko naturalne.
Istotnym krokiem w stronę poprawy polskiego rolnictwa podjęło Ministerstwo Rolnictwa. Wyszło z inicjatywą przesunięcia zakazu stosowania komponentów paszowych z dodatkiem GMO o 3 lata. Zakaz importowania zmodyfikowanej śruty sojowej wykorzystywanej do produkcji pasz dla zwierząt ma obowiązywać od sierpnia br. Żeby zdążyć do tego czasu resort rolnictwa musi przyspieszyć pracę nad procesem legislacyjnym zmieniającym obowiązującą ustawę. W przeciwnym razie konsumentów czekają podwyżki cen żywności, a producentów upadki przedsiębiorstw. Ponadto polskie rolnictwo przestanie być konkurencyjne – soja niezmodyfikowana i jej odpowiedniki są znacznie droższe z powodu znikomej ilości dostępnej na europejskim rynku.
