„W szesnastym roku od rozpoczęcia upraw odmian GMO, biotechnologia rolnicza przyczyniła się do niespotykanego wzrostu dochodów rolników, jak również skutkowała poprawą kondycji środowiska oraz poziomu życia społeczeństw krajów które zaakceptowały tą technologię.” Tak zaczyna się notka prasowa PG Economics, informująca o ukazaniu się ponad 200-tu stronicowego raportu o tytule: „Uprawy GMO: Globalne skutki socjoekonomiczne i środowiskowe, lata 1996-2011.”
To już ósmy raport tej brytyjskiej firmy consultingowej specjalizującej się w tematyce rolniczej. Autorami są specjaliści od ekonomiki rolnictwa: Graham Brookes oraz Peter Barfoot.
Autorzy zadają całkiem racjonalne pytanie, na które nie potrafią/nie chcą odpowiedzieć oponenci biotechnologii rolniczej:
„W krajach, w których zaczęto uprawiać odmiany GMO, ich areał znacznie wzrastał w krótkim okresie czasu. Dlaczego? Dodatkowe zyski rolników uprawiających transgeniczne odmiany są wyraźne i w roku 2011 osiągnęły średnio 130$/ha” - mówi Graham Brookes i dodaje:
„Większość z dodatkowych zysków trafia do rolników z krajów rozwijających się, a ich liczba stale się zwiększa. Zyskuje również środowisko. Rolnicy przestawiają się na bezorkowe systemy upraw, używają mniej toksycznych herbicydów a opryski insektycydami zastępowane są odmianami odpornymi na szkodniki. Przyczynia się to do znacznej redukcji emisji gazów cieplarnianych produkowanych przez rolnictwo.”
Jak wspomniałem raport jest bardzo obszerny i szczegółowy. Znacznie przekracza standardową objętość publikacji, dlatego został opublikowany w recenzowanych czasopiśmie (GM Crops & Food) w dwóch częściach. W całości jest do pobrania na stronie PG Economics:
GM crops: global socio-economic and environmental impacts 1996-2011
Jakie są główne konkluzje z analiz skutków upraw odmian GMO w latach 1996-2011? Znów wróćmy do notki prasowej:
1. W roku 2011 dodatkowe zyski wynikające z upraw odmian GMO osiągnęły sumę 19,8 mld $, co przekłada się na średni wzrost dochodów z hektara o 130 $. Łącznie w latach 1996-2011 całkowity zysk osiągnął sumę 98 mld $;
2. Za 49 % dodatkowego zysku odpowiedzialny był wzrost plonów, wynikający z mniejszej presji chwastów oraz szkodników oraz poprawy genotypu odmian, reszta dochodów wynikała z redukcji kosztów produkcji;
3. Dzięki uprawie odmian odpornych na szkodniki odnotowano wzrost plonów, wynikający ze znacznie mniejszych strat powodowanych przez owady. Średnio, w latach 1996-2011, plony były wyższe o 10,1% w przypadku kukurydzy oraz 15,1% w przypadku bawełny;
4. Większość zysków w roku 2011 (51%) trafiła do drobnych rolników z krajów rozwijających się, którzy stanowią już ponad 90% całkowitej liczby farmerów uprawiających GMO na świecie. Łącznie, w latach 1996-2011, zyski w 50% trafiły do biednych rolników;
5. Koszty poniesione przez rolników na dostęp do technologii (nasion) równe były sumie 5,4 mld $, co odpowiada 21% z wypracowanego zysku w roku 2011 (24,2 mld $);
6. W krajach rozwijających się całkowity koszt dostępu do technologii stanowił 14% sumy zysków, natomiast w krajach rozwiniętych około 28%. Różnice te to efekt głównie słabszej ochrony patentowej oraz wzrost plonów w krajach rozwijających się.
7. Uprawa odmian GMO w latach 1996-2011 przyczyniła się do wyprodukowania dodatkowych 110 mln ton soi, 195 mln ton kukurydzy, 15,8 ton bawełny i 6,6 mln ton rzepaku;
8. Jeśli chcielibyśmy utrzymać poziom produkcji w/w roślin na poziomie z roku 2011, ale bez odmian GMO, należałoby wykarczować 5,4 mln hektara lasów pod uprawy soi, 6,6 mln ha dla kukurydzy, 3,3 mln dla bawełny i 0,2 mln dla rzepaku. Łącznie powierzchnia ta odpowiada 9% gruntów ornych w USA, 25% gruntów ornych Brazylii lub 28% gruntów ornych 27 państw Unii Europejskiej;
9. Dzięki uprawom GMO znacznej redukcji uległa emisja gazów cieplarnianych. To efekt znacznego obniżenia zużycia paliw kopalnych oraz ochrona zasobów węgla w glebie poprzez stosowanie praktyk bezorkowych. Za rok 2011 uzyskano ekwiwalent usunięcia z atmosfery 23,1 mld ton CO2, co równe jest pozbyciu się 10,2 miliona samochodów z dróg;
10. W latach 1996-2011 odnotowano spadek zużycia pestycydów o 472 mln kg. Jest to mniej więcej taka ilość chemii jaką wylewa się na pola w 27 krajach Unii Europejskiej w okresie niecałych dwóch lat. To zmniejszyło negatywne oddziaływanie na środowisko stosowania pestycydów w rolnictwie o 18,3% (mierzone w jednostkach EIQ);
11. Zyski dla środowiska naturalnego wynikają głównie z zmniejszenia zużycia insektycydów (w przypadku odmian odpornych na szkodniki) oraz używania mniej szkodliwych herbicydów i zmiany systemu upraw z ograniczoną orką (w przypadku odmian odpornych na herbicydy).
Żródło: http://gmo.blog.polityka.pl/2013/04/22/srodowisko-i-rolnicy-zyskuja-dzieki-gmo-cz-1/
